DAG 4 22-01-2007

HALLO ALLEMAAL,

om half 10 zijn we samen met marti bij het pleeggezin en de deur staat al voor ons open en weer word papa enthousiast begroet.
als we gaan zitten komt hij tegen me aanhangen en dit blijft de hele dag zo, we beginnen aan elkaar te wennen!! hij noemt me nu ook steeds anya (hongaars voor mama).
huba verteld marti over de dierentuin en nu blijkt dat de olifant dood is, tenminste volgens huba!! ook opgelost.
marti en de pleegmoeder gaan huba nu uitleggen dat hij morgen voorgoed naar ons toekomt, dus OOK slapen.
hij kijkt heel serieus, zegt niets en blijft bij me zitten.
even later vertrekken we om samen met marti koffie met gebak te drinken in veszprem.
als chris daar opstaat om gebak uit te zoeken in de vitrine loopt huba met z,n onafscheidelijke aap natuurlijk met papa mee! huba gaat daar staan praten met twee mannen. de mannen en marti schieten opeens in de lach en marti vertaald aan mij wat huba heeft gezegd: DEZE AAP IS VAN MIJ, EN DIE HEB IK GEKREGEN VAN MIJN NIEUWE PAPA EN MAMA!! GEWELDIG.
we nemen afscheid van marti en rijden naar ons huisje, waar huba helemaal blij is met zijn nieuwe regenlaarzen, hij noemt ze motorlaarzen, waarschijnlijk omdat ze zwart zijn.
na een uurtje willen we naar het internetcafe en wandelen aan het balatonmeer, we gaan eerst naar het internetcafe en dat gaat niet met z,n drieen!!
ik wil mijn stukje schrijven en chris wil de mail lezen, stres alom, want huba slaat bij papa op alle toetsen, dan komt hij heel lief bij mij staan, ik heb net de helft van mijn verhaal af, hij lacht naar mij en drukt zo de computer uit, grrrrrrrrrrrrrr
chris besluit dan maar om samen met huba, baco uit te gaan laten, goed plan papa.
later besluiten we dat ik in het vervolg maar alleen moet gaan, dit is ongeveer 10 km van ons vandaan, wie mij een beetje kent weet dat dit nooit goedkomt, jullie horen hier nog van!!
om half zes brengen we huba weer voor de laatste keer terug, we worden hartelijk ontvangen door de hele familie en krijgen pannekoek met nutella, heerlijk!! huba verteld meteen over zijn nieuwe motorlaarzen, we stoeien nog wat en nemen afscheid, huba zegt nog tegen pleegmoeder: gezellig he, zo,n grote familie . (hij snapt het dus niet, arm jong).
hij blijft zoenen uitdelen en wel bij allebei! morgen om 11 uur gaan we met marti naar de voogdijraad om te verklaren dat we huba willen adopteren en daarna halen we hem voorgoed op!!
we gaan boodschappen doen en na het eten versieren we het huis voor morgen, we zijn kapot!!
tot morgen







AFSCHEID

op de laatste dag dat we uitslapen kunnen, gaat om zes uur ergens in huis het alarm af, we schrikken ons dood, huba heeft ons verrast en heeft in de woonkamer de vorige dag per ongeluk de wekker gezet!! het is zo,n lief kind.
om 11 uur zijn we met marti bij de voogdijraad waar ook de mevrouw van de kinderbescherming verschijnt, na een gesprek van een uur waarbij marti alles vertaald vragen ze wel drie maal of we hem echt willen adopteren.
en na drie maal volmondig JA gezegd te hebben moeten we een document ondertekenen waarin staat dat we huba 30 dagen mogen verzorgen, in die tijd komen ze een paar keer op bezoek om te kijken of we goed voor hem zorgen en of de hechting goed verloopt. ook krijgen we een medisch dossier mee en de afspraak dat de mevrouw van de voogdijraad vrijdagmorgen om 9 uur op bezoek komt om te kijken of het huisje wel aan de eisen voldoet, voldoende ruimte enz.
we gaan met marti in de buurt nog wat eten en we worden onrustig want we willen naar huba toe.om een uur komen we bij het pleeggezin aan en er is geen hartelijk ontvangst van huba! hij zit met arnold in de woonkamer en aan zijn gedrag te merken is hij van slag, hij krijgt het langzaam door!! de avond ervoor heeft het gezin afscheid genomen van huba en arnold heeft op school nog wat werkjes gevouwen voor huba, we krijgen van pleegmoeder een paar setjes kleding mee van huba, een is het setje wat hij aan had op de voorstelfoto en het ander is een zwarte pantalon met gilet en witte blouse eronder, erg schattig, en natuurlijk zijn skipak die hij motorpak noemt! huba heeft zelf ook nog een tas ingepakt met knuffels en hongaarse plaatjesboeken en alles wat hij van ons gekregen heeft.
we besluiten te gaan want iedereen word emotioneel om de lieve woorden van pleegmoeder aan ons, het is erg ontroerend om te zien hoe de jongens afscheid van elkaar nemen. we stappen in de auto en huba schreewt nog iets liefs tegen pleegmoeder voor de rest van de reis is hij stil, we zetten marti af bij haar hotel en nemen afscheid van haar, want morgen gaat zij terug naar nederland. onderweg naar het huisje gaar huba helemaal door het lint als hij in zijn stoeltje moet, maar daar gaat het natuurlijk helemaal niet om, ik spreek hem streng toe en hij begint te huilen, met voor de eerste keer echte tranen, we laten hem met rust, eindelijk komt er een beetje spanning uit.
in het huisje is het gezellig versierd en er is taart maar huba ligt dwars en dat mag, want deze dag is niet leuk, maar na een uurtje of twee gaat hij voor het eerst sinds we hem kennen alleen zitten spelen in de gang met z,n nieuwe auto en baco mag meedoen, vanaf dat moment word het gezellig, hij lacht en stoeit weer en voor deze keer mag hij onder het eten verder spelen met zijn auto,s, daarna laat ik het bad vollopen en hij word helemaal enthousiast, hij is gek van badderen!! we halen hem er na een uurtje uit en na inspectie in zijn kast blijkt dat alleen de feijenoord pyama past, de rest is allemaal te groot!! hij vind de pyama helemaal te gek, en ook die noemt hij motorpak, dus harm en sjors en de rest van de ajaxclan, we hebben hem niet gedwongen hij was zelf meteen verliefd op feijenoord en mama op hem in zijn prachtige pak!! we laten hem nog een uurtje spelen en dan breng ik hem onder luid protest naar bed, ik lees hem voor, maar ik heb het gevoel dat hij me uitlacht, als alle knuffels in bed liggen, begint hij te zingen, zegt me gedag en zwaait, ik vertrouw dit mooie einde natuurlijk niet en als na 5 minuten het zingen stopt en ik ga kijken, ligt hij in diepe rust, ongelooflijk!!!!!!!!

groetjes