WE ZIJN THUIS

nadat we zondag nog naar de oostenrijkse grens zijn gereden om de plaats SOPRON te bezoeken, wat wederom een prachtige plaats in pasteltinten is, het was alleen uitgestorven en ijskoud,zaten we maandagmorgen om acht uur in de auto naar boedapest om het adoptiebesluit te laten lagaliseren.
om kwart over negen waren we bij buitenlandse zaken in buda en daar bleek dat we eerst de donau over moesten naar pest om daar weer een ander stempel te halen!!
snel de auto in en als een gek naar pest, want buitenlandse zaken ging om 12 uur dicht.
gelukkig wist ik waar de akedemie, (want daar moesten we heen)was, door de vele malen die we nu al in boedapest geweest waren.
gelukkig werden we daar verwacht, en waren we meteen aan de beurt.
daar was nog even lichtelijk paniek, want in het adoptiebesluit stond dat mama uit noorwegen komt!!
de mevrouw dacht echter dat dit geen probleem was en zette de benodigde stempels en zei: probeer het maar.
om 11 uur waren we terug bij buitenlandse zaken en we mochten om twee uur terug komen om het gelegaliseerde document op te halen.(nu ineens twee uur!!)
marti had ondertussen vanuit nederland binnenlandse zaken gebeld of het paspoort klaar was, en dit was niet het geval, ze mocht dinsdagmorgen terug bellen.
toen we om twee uur het felbegeerde document in handen hadden, besloten we omdat we de weg inmiddels toch wisten om net te doen of ons neus bloedde en langs binnenlandse zaken te rijden om te vragen of het paspoort klaar was.
chris ging naar binnen en probeerde heeeeel serieus terug te keren om ons mede te delen dat het paspoort inderdaad niet klaar was!
maar ja, chris en serieus kijken!!
het was dus klaar!!! dat scheelde een dag, we reden meteen terug naar huis om de boel in te pakken, en de volgende morgen hebben we het huisje gepoetst en om half twaalf vertrokken we richting nederland.
bij de hongaarse grens moesten we de paspoorten laten zien, en kreeg ik nog de rillingen over de rug, zo bang was ik dat er iets niet goed was.
maar we mochten zonder problemen door.
de reis ging heel snel, baco sliep de hele weg en huba viel om half negen s,avonds in slaap, met een kleine onderbreking kwamen we om half twee in s,-Heerenberg aan, waar tot onze grote verrassing de straat versierd was en huba welkom geheten werd, SUPER!!!!!
binnen stonden er overal bloemen en de buurman kwam nog even langs.
we lieten huba heel rustig het hele huis zien en hij was helemaal opgewonden.
na een uurtje kregen we hem toch vrij gemakkelijk in bed en hij vond het helemaal niet vreemd, alweer een ander bed!!
onder het zingen van huba gingen chris en ik beneden nog wat uitpakken en na een half uurtje werd anya geroepen door onze zoon, huba wilde weten wanneer we nu dan eindelijk naar hollandia gaan!!
ik leg hem uit door om me heen te wijzen dat dit hollandia is, en hij kijkt me heel verbaasd aan en zegt: maar in hollandia zijn toch oma,s en opa????
leg dat maar weer eens uit!!
om drie uur ligt de hele schiere familie dan eindelijk in bed en om half zeven staat huba met zijn knuffels gewoon voor het bed en wil in bad!!
we hebben nog een half uurtje gerekt, maar hij zit er nu nog steeds in en mama heeft even tijd om dit stukje te schrijven, ik hou er nu mee op, want we verwachten zo de oma,s en opa!!

tot later